عنوان : علم حضوری در ساختار فضای مجازی
موضوع : د) موضوعات فکری فلسفی روز
سایر نویسندگان : جناب آقای محمد شکوهی (نویسنده مسئول) ,سرکار خانم زرین فخار
کد مقاله : hcw1-01470101
ارائه دهنده : محمد شکوهی
متن چکیده : هنوز هیچ تعریف رسمی و کاملاً موافق با نظریات دانشمندان از فضای مجازی وجود ندارد. اگرچه چندین تعریف در مورد فضای مجازی در ادبیات علمی و هم در منابع رسمی دولتی می‌توان یافت، که بیشتر آنها در مجموعه سیستم‌های رایانه‌ای و نرم‌افزارهای مرتبط تعریف شده‌اند، البته یک ویژگی متمایز و اساسی فضای مجازی این است که هیچ نهاد مرکزی کنترل همه شبکه‏هایی که این دامنه جدید را تشکیل می‌دهند کنترل ندارد. نظریه‏پردازان که هنوز در اول راه هستند می‏گویند فضای مجازی فاقد یک مرکز سلسله مراتبی از پیش تعریف شده نهادینه است. «کنت والتز» می‏گوید: «فضای مجازی یعنی"بودن" بدون هیچ سیستم قانونی قابل اجرا». اما باید گفت که فضای مجازی با ساختار دقیق سلسله مراتب قدرت مشخص می‏گردد. بعضی از پژوهشگران جدید می‏گویند: یک ماجراجویی فلسفی در «واقعیت مجازی» فضای مجازی را به سنت افلاطونی متصل می‏کند. تمثیل افلاطونی از غار می تواند فضای مجازی را با واقعیت در هم‏آمیزد. متاورس «Metavers»یا فراجهانی، فرا دنیا؛ تازه‏ترین واژه مفهومی است. به این معنی که در یک جهان یکپارچه مجازی؛ انسان‌ها قادر خواهند بود که زندگی مجازی خود را به همان شیوه زندگی فیزیکی خود ادامه دهند. در این مقاله سعی داریم با بررسی علم حضوری یا شهود بتوانیم فضای مجازی را با گفته‏های قرآن و تعاریف علامه طباطبایی از رویا و عالم شهود یا عالم شهادت پدیدار و تبیین کنیم. «شهود» یک عنصر روانشناختی در قرآن است، شهود در اصطلاح رویت حق به حق را گویند. بعضی گویند: مراد از شهود، حضور است، هر چه دل حاضر آن است، شاهد آن است و آن چیز مشهود اوست. عرفا مشهود را شاهد خوانند. عالم شهود یعنی عالم شهادت. مشهود به معنی دیدار هم آمده است. سوال، حال این عالم شهود آیا فضای مجازی مطرح شده یا فضای واقعیت مجازی را، قبل از کشف سیستم‌های رایانه‌ای و حصول فضای مجازی امروزی تبیین نمی‌کند؟